Χρήστος Νικολόπουλος στον ΕΤ: Το λαϊκό τραγούδι θα παίζεται παντού και πάντα – Ελεύθερος Τύπος

Ολα αυτά και πολλά ακόμα θα έχετε την ευκαιρία να τα ακούσετε το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο και στις 13 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη, σε δύο αξέχαστες βραδιές, όπου ο χαρισματικός, σπουδαίος Ελληνας συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος θα γιορτάσει τα εξήντα χρόνια πορείας και αέναης παρουσίας στο ελληνικό τραγούδι, έχοντας στο πλευρό του την «αφρόκρεμα» των Ελλήνων ερμηνευτών. Ο αγαπημένος δημιουργός μίλησε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής με αφορμή τις δύο επετειακές συναυλίες.

Ποιος είναι ο απολογισμός και η γεύση αυτών των 60 χρόνων δημιουργίας;
Θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω εξαιρετικό. Οταν ξεκινάει κανείς, δεν ξέρει τι θα του προκύψει κι εγώ κατέκτησα όλους τους στόχους μου. Σκεπτόμενος σήμερα αυτά που κατάφερα, νιώθω πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος. Η γεύση αυτών των 60 χρόνων δημιουργίας είναι κάτι παραπάνω από φανταστική. Το να δημιουργεί κανείς μουσική είναι πολύ συγκινητικό, πραγματικό θαύμα. Νιώθω πολύ ικανοποιημένος και ψυχικά γεμάτος.

Υπήρξαν δυσκολίες, πίκρες, στενοχώριες;

Σε κανέναν χώρο δεν κατακτάς κάτι χωρίς κόπο, στενοχώριες και προβλήματα. Ετσι και σ’ εμένα υπήρχαν κάποια προβλήματα, όχι όμως αξεπέραστα. Τον καιρό που υπηρετήσαμε εμείς οι παλαιότεροι το λαϊκό τραγούδι, το πεδίο ήταν ανοιχτό. Είχαμε τις ευκαιρίες να δημιουργήσουμε και να γράψουμε τραγούδια. Και αν άξιζαν, γίνονταν επιτυχίες. Ημασταν λίγοι και καλοί. Σήμερα είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα.

Κανείς κοιτάζοντάς σας δεν πιστεύει ότι έχετε πίσω σας 60 χρόνια δημιουργίας. Διατηρείτε μια απίστευτη νεανικότητα. Από πού πηγάζει αυτή;

Ισως δεν έχω αντιληφθεί κάποια πράγματα ούτε εγώ ο ίδιος και να τα αντιλαμβάνονται οι άλλοι. Πολλοί φίλοι μου μου λένε: «Δεν έχεις καταλάβει τι έχεις κάνει και τι έχεις γράψει». Μου αρέσει, όμως, αυτό γιατί είναι συνδεδεμένο με τον χαρακτήρα μου. Είμαι ήρεμος άνθρωπος, δεν πειράζω κανέναν και δεν θέλω να με πειράζουν. Αν με πειράζουν καμιά φορά, θυμώνω λίγο. Οσο για τη νεανικότητά μου, η ζωή μου ήταν σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με το ξενύχτι. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος που ζούσα ήταν ένας υγιεινός τρόπος ενός κανονικού ανθρώπου. Δεν κάπνισα ποτέ, δεν έπινα ποτέ, παρότι τριγύρω μου υπήρχαν φαινόμενα συναδέλφων, οι οποίοι ακολουθούσαν άλλο τρόπο ζωής.

Τι σας ανανεώνει;

Οταν κάθομαι και δημιουργώ μουσικές και τα αποτελέσματα είναι θετικά, βγάζω δηλαδή καλά τραγούδια που να μου αρέσουν, αυτό πραγματικά με ανανεώνει. Οπως, επίσης, το ψάρεμα, το μοναδικό χόμπι που έχω, και η θάλασσα γενικότερα. Με όλα αυτά παίρνω ανάσες αισιοδοξίας και ανανέωσης.

Εχετε στο πλευρό σας στη συναυλία του Ηρωδείου πολύ σημαντικούς, κορυφαίους ερμηνευτές. Ποια είναι η σχέση σας με τους ερμηνευτές; Σας αρνήθηκε, αλήθεια, κανείς να είναι μαζί σας σε αυτήν τη βραδιά;

Mε τους τραγουδιστές γενικότερα έχω άριστη σχέση και αλληλοσεβασμό. Δεν μου αρνήθηκε κανείς να έρθει στη συναυλία. Απλώς κάποιοι δεν μπορούσαν, γιατί είχαν προηγηθεί στο πρόγραμμά τους άλλες δραστηριότητες. Εξάλλου, είναι υπεραρκετοί. Πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να κάνουμε τον κόσμο να περάσει καλά και να τραγουδήσει μαζί μας!

Σήμερα ξεχωρίζετε κάποιους νέους ερμηνευτές και ποιους;

Φυσικά και σήμερα υπάρχουν πολύ καλοί τραγουδιστές. Κάποιοι είναι και πολύ μεγάλα ονόματα και συγκεντρώνουν χιλιάδες κόσμου στις συναυλίες τους. Δεν χρειάζεται να τους αναφέρω, είναι αρκετοί. Απλώς το τραγούδι που επικρατεί σήμερα είναι λίγο διαφορετικό από αυτό που εγώ υπηρέτησα. Το τραγούδι πάντα κάνει κύκλους με διαφορετικά είδη. Ισως στο μέλλον να υπάρξουν κάποια πράγματα εντελώς διαφορετικά από αυτά που ακούμε σήμερα. Το λαϊκό τραγούδι θα συνεχίσει να υπάρχει και να παίζεται παντού και πάντα.

Γράφονται σήμερα λαϊκά τραγούδια;

Φυσικά και σήμερα γράφονται λαϊκά τραγούδια, και μάλιστα πολύ καλά κάποιες φορές. Η δυσκολία είναι στη διάδοσή τους. Το πρόβλημα είναι ότι τα τραγούδια πρέπει να προβάλλονται μέσα από τα ψηφιακά μέσα, αλλά δεν είναι εύκολο. Στα υπάρχοντα ραδιόφωνα υπάρχει η νοοτροπία του playlist. Αυτό δεν είναι ευνοϊκό στο να αναδειχθούν λαϊκά τραγούδια. Πάντως, υπάρχουν και σήμερα λαϊκοί δημιουργοί διαφορετικού χρώματος, κάποιοι πάρα πολύ καλοί. Οπως ο Γιώργος Θεοφάνους, που γράφει ευγενές λαϊκό τραγούδι. Ο Βαγγέλης Κορακάκης, επίσης, γράφει πολύ προχωρημένο λαϊκό τραγούδι, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και ο Θέμης Καραμουρατίδης. Υπάρχουν και οι πιο προχωρημένοι στον λόγο, που είναι πολύ σημαντικοί. Οπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Μίλτος Πασχαλίδης και άλλοι.

Είχατε και εκπομπή στην τηλεόραση παρουσίασης αφιερωματικών θεμάτων για το τραγούδι. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία για εσάς; Θα θέλατε να επαναληφθεί;

Ναι, είχαμε την εκπομπή «Νύχτα, στάσου» από ένα δικό μου τραγούδι σε στίχους του Πυθαγόρα. Εχω πολύ μεγάλη αγάπη στο λαϊκό τραγούδι. Πιστεύω πως είναι ένα σημαντικό πολιτιστικό αγαθό στον χώρο της μουσικής που είναι ριζωμένο στην ψυχή του Ελληνα. Είναι η συνέχεια των ρεμπέτικων και των παλιών, λαϊκών τραγουδιών, που θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Το έζησα σε όλη την εξέλιξή του. Από το 1963 είμαι μάχιμος στο λαϊκό τραγούδι και έχω ζήσει όλες τις καταστάσεις. Το ρεμπέτικο, το λαϊκό του Τσιτσάνη, το έντεχνο των μεγάλων δημιουργών και όχι μόνο. Και σε όλη την εξέλιξή του ήμουν παρών. Εχω μέσα στο μυαλό μου μία μικρή εγκυκλοπαίδεια και είχα πάντα να πω μικρές ιστορίες για το κάθε αφιέρωμα που κάναμε. Ηταν πολύ όμορφα. Το αν θα συνεχίσει θα εξαρτηθεί από τις βιολογικές μου αντοχές.

Εχετε γράψει τραγούδια αγάπης που έχουμε τραγουδήσει όλοι. Εχετε «ζηλέψει» τραγούδια που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;

Φυσικά, έχω «ζηλέψει» τραγούδια, με την καλή έννοια, βεβαίως. Το «Πεπρωμένο» του Βασίλη Δημητρίου. Το «Μικρή πατρίδα» των Γιώργου Ανδρέου και Παρασκευά Καρασούλου, το «Ομορφη και παράξενη πατρίδα» του Δημήτρη Λάγιου σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και το «Φεγγάρι μου χλομό» των Χριστόφορου Γερμενή και Βασίλη Γιαννόπουλου.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με τις συναυλίες μας στο Ηρώδειο στις 7 Σεπτεμβρίου και στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη στις 13 Σεπτεμβρίου. Θέλω να είναι δύο φανταστικές βραδιές. Ετσι τις ονειρεύομαι και θα κάνω το παν για να γίνει αυτό. Φανταστείτε ότι ειδικά στη συναυλία στο Ηρώδειο θα είναι τα παιδιά μου, η γυναίκα μου και τα τέσσερα εγγόνια μου. Είναι κάτι πολύ όμορφο. Ολα τα άλλα έρχονται…

Υπάρχουν ακόμα όνειρα;

Ολες οι ηλικίες έχουν τα όνειρά τους. Εγώ ονειρεύομαι να μπορώ να κάνω όμορφες μουσικές και να είμαι καλά στην υγεία μου. Και στην πατρίδα μου την Ελλάδα να υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον.

«Σήμερα έχω έμπνευση όταν βρίσκομαι στη θάλασσα»

Εκτός από σημαντικός λαϊκός συνθέτης, ο Χρήστος Νικολόπουλος είναι και κορυφαίος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, που τον συνοδεύει σε κάθε του βήμα. Η σχέση που έχει αναπτύξει με το μπουζούκι είναι καθημερινή. Ο ίδιος την περιγράφει ως εξής: «Είναι σαν ένας μεγάλος έρωτας που δεν σβήνει ποτέ. Το μπουζούκι είναι σαν ένα μέλος του σώματός μου πλέον. Καθημερινά παίζω έστω και για λίγη ώρα. Το αγαπώ πολύ. Αυτό το όργανο μου χάρισε τις πιο συγκινητικές στιγμές στη ζωή μου και στην καριέρα μου».

Ποιος ήταν ο μέντοράς σας, στη μουσική;

Δεν είχα κάποιον στην οικογένειά μου που να παίζει όργανο για να πάρω τη σκυτάλη. Ωστόσο, αγαπούσα πολύ έντονα τη μουσική. Στη συνέχεια αυτός που ένιωθα ως μέντορά μου ήταν ο Μανώλης Χιώτης. Ολοι οι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού έχουν σαν πρότυπο τον Μανώλη Χιώτη. Ετσι κι εγώ στο παίξιμό μου επηρεάστηκα πάρα πολύ. Υστερα από χρόνια έπαιξα και μαζί του για μία σεζόν.

Τι σας εμπνέει στη γραφή των τραγουδιών;

Τον πρώτο καιρό που έγραψα τα τραγούδια μου με ενέπνεαν όλες οι όμορφες στιγμές που ζούσα. Στη συνέχεια, πράγματι, με επηρέασαν τα παιδιά μου όταν γεννήθηκαν. Και είχα πολύ μεγάλη χαρά και πολύ μεγάλη έμπνευση. Σήμερα έχω έμπνευση πολύ όταν βρίσκομαι στη θάλασσα. Οταν παίρνω το βαρκάκι μου και πάω στα ανοιχτά, όλη η ευτυχία και η έμπνευση έρχονται στην ψυχή μου.

 Θυμάστε την πρώτη φορά που πιάσατε το μπουζούκι στο χέρι;

Φυσικά και θυμάμαι. Είναι σαν να ήταν χθες… Από τότε που άρχισα να νιώθω τον εαυτό μου ήξερα ότι θα γίνω μουσικός. Οποτε πηγαίναμε με τους γονείς μου σε κάποιο πανηγύρι, σε μια γιορτή, ήξεραν ότι θα με βρουν δίπλα στην ορχήστρα να κάθομαι και να ακούω. Το πρώτο μουσικό όργανο που έπαιξα ήταν ένα ακορντεόν ενός ξαδέρφου μου. Στη συνέχεια, εντελώς συμπτωματικά, ο αδελφός μου, που ήταν και αυτός φίλος της μουσικής, αγόρασε ένα μπουζούκι προκειμένου να μάθει κι αυτός. Και, έτσι, το μπουζούκι έγινε το όργανό μου, για να γίνω πλέον ένας πραγματικός μουσικός. 

Info:

«60 χρόνια Χρήστος Νικολόπουλος»

Ηρώδειο, 7 Σεπτεμβρίου.

Ωρα έναρξης: 21.00.

Ερμηνεύουν οι: Μελίνα Ασλανίδου, Γλυκερία, Στέλιος Διονυσίου, Πέγκυ Ζήνα, Κώστας Μακεδόνας και Πίτσα Παπαδοπούλου. Εκτακτη συμμετοχή: Σταμάτης Κραουνάκης.

Τιμητική συμμετοχή: Γιώργος Νταλάρας.

Καλλιτεχνική επιμέλεια & παρουσίαση: Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

Διεύθυνση ορχήστρας: Νίκος Στρατηγός.

Συμμετέχουν: Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου, μουσικό σύνολο μπουζουκιών του Μουσικού Σχολείου Ιλίου.

Προπώληση εισιτηρίων: www.more.com, καταστήματα «PUBLIC», NOVA.

Ειδήσεις σήμερα

Αφιέρωμα: Ολες οι σειρές και οι πρωταγωνιστές της νέας σεζόν στα κανάλια

Δάνης Κατρανίδης: Πότε και που θα γίνει η κηδεία του ηθοποιού

Ιωάννα Τούνη: «Η φιλεναδίτσα μου είναι έγκυος» – Ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη στο Instagram

Λίτσα Πατέρα: Άσχημο το ξεκίνημα του Σεπτέμβρη για 6 ζώδια – «Τις πρώτες ημέρες του φθινοπώρου…»

Δάνης Κατρανίδης: Το σπαρακτικό “αντίο” της πρώην συζύγου του – Η φωτογραφία από το γάμο τους

Τατιάνα Στεφανίδου: Ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για να δει την κόρη της – Το δείπνο σε γκουρμέ εστιατόριο και οι σικ φωτογραφίες