Τα μηνύματα της ομιλίας Μητσοτάκη – Ελεύθερος Τύπος

Η ομιλία του πρωθυπουργού από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών στα πλαίσια της 79ης Συνόδου, αλλά και γενικότερα η παρουσία της ελληνικής αποστολής στις συναντήσεις που έγιναν στα περιθώρια της Συνόδου έδωσαν δύο συγκεκριμένα ηχηρά μηνύματα, ότι η Ελλάδα αποτελεί σταθεροποιητικό παράγοντα στη γεωγραφική περιοχή της, μία χώρα αξιόπιστη που επιδιώκει την ειρήνη και την ασφάλεια… Και το δεύτερο μήνυμα που δόθηκε, ο διάλογος ανάμεσα στα κράτη και δη ανάμεσα σε αυτά που έχουν εθνικής διάστασης διαφορές, δεν σημαίνει συναίνεση, δεν σημαίνει παραβίαση των “κόκκινων γραμμών” …

της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*

Ο διάλογος στα πλαίσια της διπλωματίας άλλωστε, αποτελεί έθος του πολιτισμικού αποτυπώματος της Ελλάδας, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε τους αγγελιοφόρους, απεσταλμένους εκατέρωθεν των αντιμαχόμενων πλευρών είτε κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου είτε κατά τη διάρκεια των Μηδικών Πολέμων είτε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου …

Ο Έλληνας πρωθυπουργός υπερτόνισε ανάμεσα στους εκπροσώπους των λαών και των εθνών τον τρόπο που κινείται η Ελλάδα και σκοπεύει να κινηθεί στην εξωτερική πολιτική της… Άλλωστε, όπως προαναφέραμε, η Ιστορία του Κράτους μας είναι πολύ “βαριά”, ώστε να παρεκκλίνει μία Κυβέρνηση από την παράδοσή της, καθώς το Δίκαιο, ο Νόμος και η Διπλωματία εκφράστηκαν για πρώτη φορά από τις ελληνικές πόλεις -κράτη…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε εμφατικά για τις δύο κύριες διαφορές μας με την Τουρκία, απαντώντας εκτός των άλλων στην αναθεωρητική ομιλία του Ερντογάν, για ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα και Κυπριακό… Συγχρόνως, μη ξεχνώντας ο Έλληνας πρωθυπουργός τη βαλκανική θέση μας, με μία πολύ έξυπνη “κίνηση”, αναφερόμενος στις Συνθήκες των Βαλκανίων, έκανε αισθητό το αποτύπωμά μας για το ρόλο που επιδιώκουμε στα Δυτικά Βαλκάνια, βγαίνοντας μπροστά όχι μόνο για τα αμιγώς εθνικά θέματά μας με Αλβανία και Σκόπια, αλλά και για εθνικά θέματα των βαλκανικών χωρών με κυριότερο αυτό τις σχέσεις Σερβίας -Κοσόβου….

Και ενώ η ομιλία του πρωθυπουργού ήταν άριστη στο “τεχνικό” επίπεδο της Διπλωματίας, κρατώντας μία ισορροπία ανάμεσα σε κράτη και στα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα, ωστόσο δεν ξέρω πόσο δόκιμο τη δεδομένη στιγμή, είναι να μην τονίζεται εμφατικά ότι ο πόλεμος στο Ισραήλ έχει έρεισμα μία τρομοκρατική επίθεση που έγινε εναντίον του πριν ένα χρόνο…

Προσωπικά, ως πολίτης του Κόσμου θεωρώ, ότι δεν δόθηκε από κανένα Κράτος της Δύσης η δέουσα σημασία, ότι η χώρα του Δαυίδ δεν ξεκίνησε ξαφνικά να πολεμά, αλλά βλήθηκε και μάλιστα με υβριδικό χτύπημα από μία οργάνωση, που ωστόσο φέρει την κύρια πολιτική υπόσταση στη Γάζα, που εκτός των άλλων με πραξικοπηματικό τρόπο το 2008 κατέλυσε τη νομιμοποιητική υπόσταση μίας Αρχής (ενν.την Παλαιστινιακή Αρχή) που έχει θέση παρατηρητή στα Ηνωμένα Έθνη…

Ανέμενα, εκτός από τα αυτονόητα, ο Έλληνας πρωθυπουργός να σταθεί περισσότερο στο στοιχείο αυτό, της τρομοκρατίας, μια και εκτός των άλλων η ομιλία του από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών συνέπεσε με μία ημερομηνία ορόσημο για την οικογένειά του, τα 35 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από την τρομοκρατική οργάνωση της 17η Νοέμβρη… Η τρομοκρατία μπορεί στη βάση της Πολιτικής Επιστήμης να φέρει δύο κύριες μορφές, την πολιτική και την εθνικιστική, ωστόσο τόσο τα αποτελέσματα όσο και οι πτυχές των δύο αυτών μορφών είναι άμεσα συμπλεκόμενες και εξαρτώμενες…

Η Γάζα δεν είναι μία περιοχή, όπως η Ουκρανία. Ο νότιος Λίβανος δεν είναι μία περιοχή όπως η Κύπρος, που τόσο στο ουκρανικό όσο και το κυπριακό έδαφος έχουμε εισβολή μίας χώρας σε έδαφος κράτους με σκοπό την κατάλυση της κυριαρχίας…. Η Γάζα και ο νότιος Λίβανος εδώ και δύο (σχεδόν) δεκαετίες διοικούνται από την τρομοκρατία, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, αντίστοιχα… Δεν έγινε κατάλυση της εδαφικής κυριαρχίας από τον ισραηλινό Στρατό, αλλά αντίθετα ένα Κράτος, εν προκειμένω το Ισραήλ αμύνεται για την ασφάλεια των πολιτών του (που σημειωτέον, ότι ούτε μόνο Εβραίοι στο θρήσκευμα είναι ούτε μόνο Ιουδαίοι στην καταγωγή)…

Και η ανθρωπιστική κρίση που “παράγεται” από ένα πολεμικό γεγονός πρέπει πρώτα και κύρια να διευθετηθεί, καθώς τα βαρύνει, από τα Όργανα της Διεθνούς Κοινότητας που είχαν τους τρόπους και τα μέσα να σταματήσουν την αιματοχυσία από τον πρώτο μήνα του πολέμου, εάν φυσικά αφενός είχαν πρόθεση να δώσουν τέλος στις πολεμικές συγκρούσεις αφετέρου χωρίς παρωπιδισμό έβλεπαν τον πραγματικό και μοναδικό θύτη, που είναι η ισλαμική τρομοκρατία μέσω των οργανωμένων ομάδων της.

Τελειώνοντας, χρησιμοποιώ και μένω σε μία από τις φράσεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, κ.Γιώργου Γεραπετρίτη στη συνέντευξη που έδωσε στους Έλληνες ανταποκριτές μετά το πέρας της ομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού: “η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας. Ώρα ευθύνης η συμμετοχή της χώρας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ”… Ως Ελληνίδα αναμένω και είμαι σίγουρη, ότι η χώρα μας θα φανεί αντάξια κυρίως  των προσδοκιών που έχουν από εμάς, εταίροι και σύμμαχοι.