Πρώτα, να πάμε να ψηφίσουμε – Ελεύθερος Τύπος

ΑΛΛΑ πόσοι θα ψηφίσουμε; Ορίστε άλλο ένα ερώτημα που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σήμερα. Οσο περνούν τα χρόνια η αποχή μεγαλώνει. Το θέμα, όμως, είναι αν κερδίζουμε κάτι από αυτή την αυξανόμενη αποχή.

ΣΤΟΝ β’ γύρο του Δήμου Αθηναίων, πέρσι τον Οκτώβριο, ψήφισε το 27% των εγγεγραμμένων. Αυτό, βέβαια, δεν εμπόδισε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίσουν την εκλογή Δούκα. Σήμερα, οι Αθηναίοι πανηγυρίζουν; Εντάξει, ο λογαριασμός θα γίνει στο τέλος της θητείας του δημάρχου. Αλλά έως τώρα δεν τους βλέπω να πανηγυρίζουν.

ΔΕΝ γίνεται κάποιος, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί με όσα συμβαίνουν στη χώρα και στο πολιτικό σκηνικό, να απέχει. Ετσι, από άποψη ή από βαρεμάρα. Και μην αρχίσουμε τώρα την κουβέντα για το μπάνιο στη θάλασσα. Η αποχή-ρεκόρ στις πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές συνέβη στα τέλη Οκτωβρίου. Κανείς δεν είχε πάει για μπάνιο.

ΤΙ είναι; Η βαρεμάρα; Το μήνυμα; Κι αν είναι μήνυμα, ποιος είναι ο αποδέκτης; Θολούρα. Να χαιρόμαστε που έχουμε Δημοκρατία και γίνονται εκλογές. Αυτό είναι κατάκτηση. Βλέπουμε τι συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες στον πλανήτη.

ΤΟ πρώτο ζητούμενο, λοιπόν, είναι η συμμετοχή. Να σηκωθούμε αύριο και να πάμε στην κάλπη. Δεν θέλει πολύ χρόνο. Πέντε με δέκα λεπτά στο εκλογικό τμήμα. Γιατί αν κάποιος απέχει, τότε να μην γκρινιάζει ούτε να πανηγυρίζει την επόμενη ημέρα. Γιατί είναι αμέτοχος.

ΚΑΙ πάμε, τώρα, και στο θέμα των εκλογών. Ποιο είναι το θέμα; Ποιο είναι το διακύβευμα;

ΕΔΩ υπάρχουν δύο επίπεδα. Η Ν.Δ. που παίζει μόνη της στα «πλέι οφ». Και ο Κασσελάκης με τον Ανδρουλάκη που παίζουν στα «πλέι άουτ». Ετσι, για να μιλήσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους.

Η Ν.Δ., λοιπόν, θα παραμείνει κυβέρνηση έως το 2027. Ψήφος στη Ν.Δ. σημαίνει ψήφος στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, των φοροελαφρύνσεων και της αύξησης μισθών και συντάξεων. Και όλα αυτά με νοικοκυρεμένα δημοσιονομικά. Ναι, πολλά πράγματα δεν έχουν προχωρήσει. Εχουν γίνει και αρκετά λάθη. Πραγματικά, όμως, υπάρχει κάποιος που μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η μόνη παράταξη με συγκεκριμένο πρόγραμμα και θέσεις για όλα τα προβλήματα της Ελλάδας και των πολιτών; Αν θέλουμε να πηγαίνουμε βήμα βήμα προς τα εμπρός, ναι, αυτή είναι η επιλογή.

ΑΠΟ εκεί και πέρα, με εξαίρεση τα μικρά κόμματα και την ψήφο «ό,τι να ’ναι», υπάρχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ή μάλλον ο Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης. Εκείνοι δίνουν τη μάχη της δεύτερης θέσης. Ο τρίτος χάνεται. Εκεί, λοιπόν, υπάρχει ο πολακικός νεο-τραμπιστής Κασσελάκης. Σε κανονικές συνθήκες δεν θα έπαιρνε ούτε 3%. Τώρα, επειδή υπάρχει η συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ, θα πάρει κάποιο ποσοστό, που θα τον φέρει στη δεύτερη ή στην τρίτη θέση. Υπάρχει και ο άοσμος, άχρωμος Ανδρουλάκης, που περνά απαρατήρητος ό,τι κι αν πει ό,τι κι αν κάνει.

ΑΛΛΑ είπαμε, αυτά θα τα δούμε τη Δευτέρα. Για να τα συζητήσουμε, θα πρέπει, πρώτα, να πάμε να ψηφίσουμε…