Ορια στην τουριστική ανάπτυξη πριν υπάρξει καταστροφή – Ελεύθερος Τύπος

Η ομορφιά του τοπίου μοναδική. Η Αστυπάλαια, το 1998, ήταν ένα μικρό νησάκι της άγονης γραμμής. Επρεπε να κάνεις ένα 12ωρο ταξίδι, για να φτάσεις σε έναν προορισμό που είχε λίγους τουρίστες ακόμα και τον Αύγουστο. Μια άλλη εποχή. Ολα αυτά είναι νοσταλγικά, ρομαντικά, ίσως και να φαίνονται ανόητα σε κάποιους. Δεν την έχω επισκεφθεί ξανά αλλά -26 χρόνια μετά- προφανώς η Αστυπάλαια έχει αλλάξει, όπως όλα τα νησιά και όλη η χώρα.

ΟΠΩΣ στις μαθηματικές συναρτήσεις, έτσι και στη ζωή υπάρχει ένα σημείο καμπής. Από εκεί και πέρα τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν πολύ διαφορετικά. Να πάνε προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Για την ώρα τα πράγματα για την Αστυπάλαια κινούνται ανοδικά. Ο τουρισμός είχε αρχίσει να αυξάνεται εδώ και χρόνια. Τώρα, υποθέτω, δεν θυμίζει σε τίποτα το νησί του 1998. Αυτό είναι θετικό. Παράλληλα, ο θεσμός των Πράσινων Νησιών, που δημιούργησε η κυβέρνηση, είχε θεαματικά αποτελέσματα. Στην ουσία η Αστυπάλαια, και σταδιακά άλλα 14 νησιά, θα απεξαρτηθούν από τα ορυκτά καύσιμα μέσω υβριδικού συστήματος παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, ενώ προχωρά η αντικατάσταση όλων των οχημάτων Ι.Χ. και Δ.Χ. από ηλεκτροκίνητα. Με τη δημοσιότητα που απέκτησε, ως Πράσινο Νησί, εκτοξεύτηκε ως τουριστικός προορισμός. Τα τελευταία χρόνια γίνεται το αδιαχώρητο. Και έχει φτάσει πλέον στο σημείο καμπής, που λέγαμε.

ΤΩΡΑ, πρέπει να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα. Γιατί εννοείται πως η ανάπτυξη είναι καλή, αλλά υπάρχουν και όρια. Τα όρια αυτά έχουν σχέση με την προστασία της ομορφιάς του τοπίου, του περιβάλλοντος, αλλά και των υποδομών που διαθέτει το νησί. Πριν από λίγες ημέρες εγκρίθηκε από το Κεντρικό Πολεοδομικό Συμβούλιο η επένδυση για τη δημιουργία ενός τουριστικού χωριού, το οποίο θα ξεπερνάει σε έκταση τους δύο μεγαλύτερους οικισμούς της Αστυπάλαιας. Είπαμε, καλές είναι οι επενδύσεις, αρκεί όμως να μην προκαλούν μεγαλύτερες ζημιές από τα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και τη χώρα.

ΤΟ κράτος, η κυβέρνηση, οι δήμοι οφείλουν να καθίσουν κάτω και να συζητήσουν για το μοντέλο της τουριστικής ανάπτυξης. Να δούμε για ποιο λόγο η Ελλάδα αποτελεί παγκόσμιο τουριστικό προορισμό. Προφανώς για τα μοναδικά τοπία και τις μαγικές θάλασσες. Αν τσιμεντοποιηθούν μικρά, μεγάλα νησιά και άλλοι δημοφιλείς προορισμοί, μπορεί πρόσκαιρα να υπάρξουν οικονομικά κέρδη, αλλά το πιθανότερο είναι πως μακροπρόθεσμα τα αποτελέσματα θα είναι αρνητικά. Αν καταστρέψουμε την ταυτότητα των νησιών, τότε θα οδηγηθούμε και σε καταστροφή του τουριστικού προϊόντος. Αρα πρέπει να μπουν όρια τώρα, πριν να είναι πολύ αργά.