Ελληνοτουρκικά: Μύθοι και αλήθειες – Η θέση της Ελλάδας και οι 10 παράλογες διεκδικήσεις της Τουρκίας – Ελεύθερος Τύπος

Ασφαλώς όλοι αυτοί -ορισμένοι μάλιστα ήσαν στο παρελθόν σε κυβερνητικά πόστα- επί των ημερών τους ήσαν οι «αρχιερείς της αδράνειας και της ακινησίας στα διπλωματικά και στρατιωτικά ζητήματα». Ή απλώς παρακολουθούσαν τα συμβαίνοντα ή περί άλλων συζητούσαν, ενώ τώρα φωνάζουν περί «του γκρίζου λύκου που θα μας καταβροχθίσει». Τα ίδια και τα ίδια. Ουσία μηδέν, λαϊκιστικές εξάρσεις, προφορικά φληναφήματα, μη παράθεση υπολογίσιμων επιχειρημάτων, ορισμένα μάλιστα σε ανερμάτιστη νομικίστικη θολοκουλτούρα- αλλά και με μια ξύλινη γλώσσα που διαρκώς επαναλαμβάνεται.

Κάποιοι ευφάνταστοι συμμετέχουν σε πάνελ ή τηλεοπτικά παράθυρα και κατακεραυνώνουν τους «σύγχρονους εφιάλτες που προδίδουν την Ελλάδα». Η κατάσταση έχει αγγίξει τη συνωμοσιολογία, με αποτέλεσμα από τις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός να απαντήσει με ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα -εξαιρώντας τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά- σε όσους κινούνται σε εντελώς μυθοπλαστικές σφαίρες.

Αν κάποιοι έχουν έγραφα των διαφόρων πολιτικοδιπλωματικών επαφών ή βίντεο με εμπεριστατωμένες και επιβεβαιωμένες υποχωρητικές και ανταλκίδειες θέσεις, γιατί δεν τις δίνουν στη δημοσιότητα; Με ανυπόστατες θεωρήσεις και λεκτικές πομφόλυγες ως και παρακμιακές εκφράσεις δεν συνδράμουν εποικοδομητικά στη κατανόηση της κατάστασης στα Ελληνοτουρκικά. Στον κόσμο προκαλείται σύγχυση και φυσικά οργιάζουν η ατέρμονη παραφιλολογία και η ανεξέλεγκτη συνωμοσιολογία (από ορισμένους απόστρατους στρατιωτικούς, συνταξιούχους διπλωμάτες και κάθε λογής σχολιαστές ή κατευθυνόμενους δημοσιογραφίζοντες).

Το νέο κύμα «πατριωτικών εξάρσεων» χρονικά συμπίπτει με την πρόσφατη άτυπη τριμερή στα Ηνωμένα Εθνη για το Κυπριακό, που καρκινοβατεί εδώ και μία επταετία από το Κραν Μοντανά και την επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν στην Αθήνα για επαφές με τον Γιώργο Γεραπετρίτη. Κάθε φορά που είναι στο ημερολόγιο μία υψηλόβαθμη ελληνοτουρκική συνάντηση, τότε εμφανίζονται πιο δυνατά οι εκπρόσωποι των «μη υποχωρούντων και μη συμβιβαζόμενων ποτέ», ενώ οι κυβερνητικοί και διπλωματικοί παράγοντες-τεχνοκράτες υποτίθεται πως εργάζονται για αλλότρια και ύποπτα συμφέροντα ξένων δυνάμεων κ.λπ.

Η σταθερή ελληνική θέση

1 Η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι με την Αγκυρα συζητάμε μόνο τα θέματα της οριοθέτησης της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Τίποτα παραπάνω. Αυτά τα δυο ασφαλώς απαιτούν διάλογο με νομικά επιχειρήματα. Η Τουρκία επί δεκαετίες εγείρει θέματα ανύπαρκτα και ανεδαφικά που άπτονται πάγιων κυριαρχικών μας συμφερόντων σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Εχει μία αναθεωρητική και προκλητική ατζέντα, την οποία η Ελλάδα ουδέποτε συζήτησε ή πρόκειται να συζητήσει.

Ολοι οι αντίπαλοι κάνουν διάλογο

2 Ακόμα και επί αλήστου μνήμης Ψυχρού Πολέμου οι αντίπαλοι συζητούσαν περί στρατιωτικών δογμάτων, περί του ύψους των συμβατικών δυνάμεων από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, περί πυρηνικής στρατηγικής ΝΑΤΟ-Συμφώνου Βαρσοβίας, περί στρατιωτικών δραστηριοτήτων των δυο συνασπισμών (MBFR κ.λπ.). Και ήταν επίσημα εχθροί οι δυο συνασπισμοί. Το ότι συζητάς δεν σημαίνει ότι υποχωρείς σε πάγιες θέσεις σου. Οι Αμερικανοί είχαν επαφές με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, παρά την 20χρονη παρουσία τους, ή Ινδία με το Πακιστάν και άπειρα παραδείγματα που μπορώ να εκθέσω. Προς Θεού, δεν είπαμε ότι αποδεχθήκαμε τα όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι για το καθεστώς των νησιών μας, το εύρος του εθνικού εναερίου χώρου, τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητα της Θράκης κ.λπ. Διάλογος πρέπει πάντοτε να υπάρχει. Με όρους και με ξεκάθαρες θέσεις. Οι γνωστοί «σχολιάζοντες» για όλα εξυπηρετούν αποκλειστικά τα λαϊκιστικά τους μοντέλα και συμφέροντα.

Δεν αποτελεί προτεραιότητα για τις ΗΠΑ

3 Σε όλα τα ευφάνταστα και υποχωρητικά που παρουσιάζουν οι «υπερπατριώτες» και συνωμοσιολόγοι-Νοστράδαμοι των διμερών σχέσεών μας με την Αγκυρα εμφανίζουν τους Αμερικανούς ως ασκούντες πιέσεις κ.λπ. Οι Αμερικανοί έχουν τόσα ανοικτά παγκόσμια και περιφερειακά μέτωπα, που δεν ασχολούνται καν τώρα με τα Ελληνοτουρκικά και την Ανατολική Μεσόγειο. Εχουν πολυμετωπική πολεμική αντιπαράθεση στη Μέση Ανατολή, ιρανικές φιλοδοξίες, τον αμείλικτο πόλεμο των 970 ημερών στην Ουκρανία, τη ρωσική πολυδιάστατη απειλή, τις ανθρωπιστικές κρίσεις στον πλανήτη, την επερχόμενη καταιγίδα με την Κίνα στον Ειρηνικό, τις προκλήσεις του ανεκδιήγητου Κιμ στην Κορεατική Χερσόνησο κ.ά.

Στο μεταξύ είναι και στην τελική φάση της κρίσιμης προεκλογικής περιόδου για τον Λευκό Οίκο. Συνεπώς τα Ελληνοτουρκικά -ειδικά σε αυτή τη φάση- δεν είναι στις προτεραιότητές τους. Και κάτι άλλο. Η Ελλάδα δεν έχει ως βασική θέση και σκοπό να σαμποτάρει τους εξοπλισμούς της Τουρκίας. Η χώρα μας ορθά εξοπλίζεται και επιδιώκει τη βελτίωση της θέσης μας περιφερειακά, μεσογειακά, νατοϊκά. Και επιπρόσθετα σε 2-3 μήνες θα είναι μη μόνιμο μέλος του Σ.Α. ΟΗΕ. Προσωπικά δεν έχω δει τους λαλίστατους φιλορώσους κ.λπ. να τοποθετούνται με επιχειρήματα στα θέματα των εξοπλισμών μας, στην πολύ σωστή υποστήριξη στην Ουκρανία, στη ρωσική προπαγάνδα και παραπληροφόρηση στα Βαλκάνια και στη χώρα μας.

Βλέπουν εφιάλτες

4 Συμπερασματικά, η κυβέρνηση έχει χειριστεί με σοβαρότητα τα εξοπλιστικά μας, τις δυσχέρειες με την παράνομη μετακίνηση πληθυσμών, τις διάφορες θαλάσσιες προκλήσεις, την επέκταση στο Ιόνιο της αιγιαλίτιδας ζώνης, τη στάση του Εντι Ράμα κ.ά. Μόνιμα οι παραφιλολογούντες βλέπουν εφιάλτες και εθνικές υποχωρήσεις. Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί το σύγχρονο περιβάλλον, τις διεθνοπολιτικές διακλαδώσεις, την πολυποικιλία των σύγχρονων απειλών κ.ά. Επαναλαμβάνονται και καθίστανται κουραστικοί. Και, τέλος πάντων, αν έχουν στοιχεία «δόλιας κυβερνητικής υποχωρητικότητας» ή εναλλακτικές προτάσεις, να τις καταθέσουν προς συζήτηση και εσωτερικό εποικοδομητικό διάλογο.

Η ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΩΝ

ΕΛΛΑΔΑ

1 Διάλογος μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, βάσει του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.

ΤΟΥΡΚΙΑ

1 Αμφισβήτηση της επέκτασης των εθνικών χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια από τα ισχύοντα 6 ναυτικά μίλια. Είναι νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας βάσει της 3ης Συνόδου για το Δίκαιο της Θάλασσας.

2 Αμφισβήτηση του καθεστώτος των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Τους θεωρούν (κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης) ως Τούρκους.

3 Αμφισβήτηση 152 ελληνικών νησίδων, μικρονησίδων, βραχονησίδων στο Αιγαίο. Από την ακατοίκητη Ζουράφα ανοικτά της Σαμοθράκης μέχρι νησίδες του συμπλέγματος Μεγίστης-Καστελλόριζου.

4 Αμφισβήτηση του εύρους των 10 ναυτικών μιλίων του εθνικού εναέριου χώρου.

5 Αμφισβήτηση του νόμιμου δικαιώματος της εκ μέρους μας οχύρωσης νήσων του βορείου Αιγαίου και των Δωδεκανήσων. Απαιτούν την αποστρατιωτικοποίησή τους.

6 Αμφισβήτηση καθεστώτος νήσου Γαύδου στο Λιβυκό πέλαγος.

7 Δεν αποδέχονται ακόμα και στο Κρητικό πέλαγος την επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια των χωρικών μας υδάτων.

8 Προκλητική προώθηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.

9 Μη αποδοχή των νόμιμων μουφτήδων Ξάνθης και Ροδόπης. Εχουν διορίσει ψευτομουφτήδες.

10 Αμφισβήτηση του καθεστώτος των Ιμίων.