Από τους μουσαμάδες στην πραγματικότητα – Ελεύθερος Τύπος

ΚΑΛΗ η πλάκα, αλλά οι Θεσσαλονικείς δεινοπάθησαν και απηύδησαν με το έργο, που έσπασε κάθε ρεκόρ χρονοκαθυστέρησης εξαιτίας λανθασμένων χειρισμών από πολλές κυβερνήσεις, αλλά και της διπλής κόντρας κομμάτων και αρχαιολόγων για τα ευρήματα του σταθμού Βενιζέλου. Τα εργοτάξια στήθηκαν το 2007. Εκλεισαν δρόμοι και πλατείες. Η κίνηση έγινε αφόρητη σε κάποια σημεία της πόλης. Επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο, καθώς οι λαμαρίνες για τα έργα τούς άφησαν χωρίς πελάτες.

ΑΠΟ το 2019 το νερό μπήκε στο αυλάκι. Λύθηκαν τα δεκάδες προβλήματα που είχαν σωρευθεί. Τα έργα έτρεξαν με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς. Ετσι, σε λιγότερο από 90 ημέρες, στις 30 Νοεμβρίου, η Θεσσαλονίκη αποκτά ένα από τα πιο υπερσύγχρονα μετρό στην Ευρώπη. Η ανάσα για την πόλη θα είναι τεράστια. Σε συνδυασμό με τη σταδιακή αντικατάσταση και την ποσοτική αύξηση του στόλου των αστικών λεωφορείων, για πρώτη φορά υπάρχει αισιοδοξία ότι θα αντιμετωπιστεί σε μεγάλο βαθμό το κυκλοφοριακό, που ταλαιπωρεί κατοίκους και επισκέπτες εδώ και δεκαετίες.

ΚΑΙ δεν είναι μόνο το Μετρό της Θεσσαλονίκης. Αυτή τη στιγμή κατασκευάζονται εκατοντάδες μικρά και μεγάλα έργα σε κάθε γωνιά της χώρας. Μέχρι το καλοκαίρι του 2025 θα έχει παραδοθεί ο οδικός άξονας Πάτρας – Πύργου. Αλλη υπερδεκαετής ιστορία παραλογισμού κι αυτή. Ναι, ο άξονας τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σπάσει σε πολλές εργολαβίες, για να πάρει κομμάτια του ο Καλογρίτσας. Τρέχουν και άλλα έργα, από τον αυτοκινητόδρομο Κεντρικής Ελλάδας μέχρι τη Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας, αλλά για πρώτη φορά μπαίνει σε ρότα υλοποίησης και ο ΒΟΑΚ, ένας οδικός άξονας που θα αλλάξει την Κρήτη.

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ 17 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί το Μετρό Θεσσαλονίκης. Το πάθημα φαίνεται πως έχει γίνει μάθημα για το κράτος. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχουν προχωρήσει σε μια σημαντική μεταρρύθμιση στην υλοποίηση των δημοσίων έργων. Υπάρχει σωστός σχεδιασμός, τίθενται ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα και -το σημαντικότερο- τηρούνται. Μπαίνει, επιτέλους, τέλος στην παθογένεια των χρονοκαθυστερήσεων. Για να γνωρίζουμε όλοι τι και πού κατασκευάζεται, πότε θα τελειώσει και πόσο θα κοστίσει.